Miranda: "Kleine distributiestromen en afvalstromen zijn gefragmenteerd, dus klein. Iedere gemeente heeft zijn eigen afvalstroom en we zien dat bundeling noodzaak is, omdat het economische niet gunstig is. Dus als je weer grotere (bulk)stromen wilt in de sector, moet je je logistiek weer anders organiseren en vooral gaan samenwerken." En hier ziet Miranda dan ook een belangrijke rol voor de Topcorridors. Het hoort bij zowel rijk als regio, individueel zijn de stromen te klein, dus we hebben de corridorgedachte nodig om gezamenlijk wat te realiseren.
In het regeerakkoord wordt gesproken over het verschuiven van goederenstromen van weg naar water en spoor (modal shift). Er is nog voldoende capaciteit op de vaarwegen en de verschuiving kan een aanzienlijke bijdrage leveren om de congestie op de weg te verminderen en daarbij de totale bereikbaarheid op de goederencorridors te verbeteren. Daarnaast kan de modal shift van weg naar water ook bijdragen aan een grote reductie van de CO2-emissies.
Huishoudelijk restafval betreft één van de omvangrijke goederenstromen, die uitermate geschikt zou zijn om per binnenvaart over de betreffende corridors te vervoeren en die nu nog grotendeels over vervoerd worden. Waarom is afval zo’n interessante stroom?
Uit de inventarisatie is gebleken dat de gemeentes langs de waterwegen aan de goederencorridors zo’n 800.000 ton restafval afvoeren naar de afvalverbrandingsinstallaties. Een kleine 300.000 ton zou per binnenvaart vervoerd kunnen worden naar de AVI’s. Dit staat gelijk aan jaarlijks 12.000 vrachtwagenladingen. Aanvullend zou dit betekenen dat er een CO2reductie wordt behaald van 2000 kiloton.
Op de vraag ‘Waar liep je tegen aan?’, antwoordt ze: “Organisaties zeggen dat we niet aan het water liggen, dus dat krijgen ze kostentechnisch niet geregeld. Dus als regio moet je het anders gaan regelen (dus afvalstation verplaatsen naar water). Hindernissen, zoals vergunningen voor aan het water moeten dan genomen worden.”
Er moet regie op komen, collectieve ketenaanpak is noodzakelijk!
En hoe kunnen we dit realiseren?
Miranda: ”De decentrale overheden (gemeentes en gemeentelijke samenwerkingsverbanden, in samenwerking met de provincie) kunnen de vervoerskeuze beïnvloeden en faciliteren. Denk bijvoorbeeld aan het realiseren van afval overslagstations aan kades, en het definiëren van randvoorwaarden rondom transport bij de aanbesteding van de afvalverwerking.”
“Alle gemeentes moeten op 1 rij komen, de neuzen moeten dezelfde kant op wijzen, denk hierbij aan: inzicht kosten, inzetten op slimme logistiek; verder moeten er Businesscases worden uitwerken (Brabant/Irado) en moeten we de ketenpartners (open-top container) erbij betrekken,” aldus Miranda.
Hiervoor is het wel noodzakelijk dat er per traject inzichtelijk wordt gemaakt hoe de transportketen het beste kan worden ingericht. Denk bijvoorbeeld aan de wijze waarop het afval wordt vervoerd, zoals in bulk of in containers. Daarnaast is er een samenwerking nodig tussen de gemeentes om het afval te bundelen en via één of meerdere havenlocaties op- en over te slaan. Ook zal er gekeken moeten worden naar de investeringen en vergunningen die benodigd zijn om dit te realiseren. Samenwerking met inzamelaars van bedrijfsafval kan het volume ook vergroten en daarmee de haalbaarheid van de binnenvaart als transportmodaliteit vergroten.
Met voldoende logistieke ketenkennis van de afvalsector en de binnenvaart, én een gezamenlijke, regionale aanpak kunnen we de Goederencorridors door de inzet van vervoer over water nog beter benutten en een grote bijdrage leveren aan de CO2-reductie.
‘Zelf ben ik een binnenvaartdochter, ik ben opgegroeid in de sector. Ik ben ervan overtuigd dat de binnenvaart een belangrijke bijdrage levert aan de economie, al in de ‘gouden eeuw’ vervoerden we alles via water. Miranda Volker (Bureau Voorlichting Binnenvaart)